¡Pacto xa!

¡Adeus catrocentos Euros!¿ Cando vos volverei a ver?. Hai un refrán que di Santa Rita...pero o noso presidente do Goberno non cree nos refráns, nin nos santos, nin en Deus, polo menos en España, porque en Estados Unidos si, en Estados Unidos reza.

Eu para este ano pedín un desexo: que os piratas, AL-QAEDA ou a ETA secuestren a crise e o paro. E que Zapatero non pague o rescate, como adoita a facer. E que o Sr. Rajoy tampouco o pague, ainda que como é obvio gustaríalle pagalo.

Cando alguna seleción española deportiva gaña algún campionato (de Europa e Do Mundo) todos aplaudimos, os políticos tamén. Para aplaudir fai falta a dereita e mais a ezquerda, para arranxar a crise tamén. Señores dirixentes ¿lembrádesvos do pacto da Molcloa? pois eso, se non é ná Moncloa, que sexa ná Zarzuela, e se non diante dunha zarzuela de peixe ou dunha grellada de marisco, galego naturalmente, pero pactade.

campións

O Baloncesto e un deporte, nada aburrido, moi completo…¡Que bonito é ver un triple! ¡Que bonito é un mate! ¡Que espectacular e bonito é un gancho! ¡Que bonito é un alley hoop! Que bonito é un tapón… Somos poucos os seareiros do Baloncesto. Hai mais en outros deportes, onde se ven un gol, dous goles, tres goles… e alguna que outra vez seis ou sete. Pero en Baloncesto vense moitos goles nunha portería moi pequeña.
Incluso en Baloncesto afecionado vense maravillas .
Son seareiro do Xiria Basquet de Carballo, vexo moitos partidos de infantís, de xuvenís e de seniors.¡Que gusto da verlle meter catro triples ao infantil Fran Cristóbal! ¡Que gusto da verlle meter dez triples ao xuvenil Manu Rey! ¡Que gusto da verlle meter un alley hoop a Roy e a Taibo. Esta xogada cóntovola: Roy, fai uns anos, era base, 1.6, Taibo era escolta, 1.85. Roy marcoúlle a xogada, neses intres ,Taibo estaba mirando para o chan e ve o sinal de Roy. Roy lanzalle o balón con una forza impresionante a esquina dereita, parte dabaixo do tavoleiro, Taibo voa e no aire colle o balón e tira ao tavoleiro e ¡Canastrón!. Fixérono moitas veces. A Taibo chamámoslle NBA.
Os seareiros somos campions de Europa, o baloncesto base é campión de Europa. ¡Ah olvidábame a selección española é campioa de Europa.
Supoño que a clase política aplaudiría esta fazaña.Para aplaudir hai que xuntar a dereita e mais a esquerda. Para arranxar a crise, tamén conviña xuntar a dereita e mais a esquerda.
Pactade políticos, se non é na Moncloa que sexa na Zarzuela, e se non diante dunha zarzuela de peixe ou de unha grellada de marisco galego, pero pactade.

¡Que vén o cocón!

Sempre fun moi cumplidor coa lei, só a infrinxo cando vai en contra do sentido común: por exemplo, nun semáforo peonil vermello, e non hai un peón en 5 Kms. a redonda, eu paso. E se me multan, queíxome ao defensor do sentido común: por exemplo se as seis da mañán, sen neboa, sen choiva, teño que ir ,nun sinal de 30, a 50 vou, e se me multan queíxome ao defensor do sentido común.

Cando mercamos un ordenador para a nosa casa e puxemos a internet, ó noso fillo quería baixar música, pero nós non lle deixábamos, pois o defensor do sentido común dicía que eso era roubar.

Cando o goberno puxo, mais ben impuxo o canon para a SGAE, dixémoslle ó fillo que baixase a música que quixese. Sentíamosnos lexitimados, e o defensor do sentido común tamén.Pero a SGAE segue esixindo cartos e multando. E apareceche donde menos a esperes. Ou sexa que nos cobran por presuntos delincuentes e por delinquir.

Eu agora se merco un libro leo eu só, e se alguén mo pide non llo deixo, pois teño medo que veña o cocón, quero dicir a SGAE. A miña dona e mais a min gustanos bailar na casa, e mercamos dous CD de música bailable, pasámolos aos MP3 e cada un escoita o seu CD con auriculares(menudos pisotóns, pois é moi dificícil sincronizar os MP3) pois temos medo que veña o cocón, quero dicir a SGAE. E cando vou no coche escoitando música, teño que ir coas ventás pechadas, pois poden oir os transeuntes, e teño medo que veña o cocón, quero dicir a SGAE (non teño aire acondicionado e no vrán é mais complicado).

¡Quero que haxa música xenérica como hai medicamentos!

E se me entero, que a SGAE lle fai unha fotocopia a esta carta reclamareille dereitos de autor.