Durante a batalla de Abisinia, na primeira guerra mundial, a Plana Mayor do exército italiano estaba preparando a estratexia a seguir. E dixo o xeneral:" se il nemico viene di quá, noi scappiamo dillá e se il nemico viene dillá, noi scappiamo di quá" e dixo un tenente:" e se il nemico non viene" ao que contestou o xeneral:"Allora lottaremo fino a morire".
Sempre me lembro deste conto, que alguén contaba na radio, para dicir que os italianos querenlle moito a vida, e son un pouco cobardes nas guerras. Pero cando os vexo xogar, loitan coma descosidos, sinten a bandeira italiana, e os seareiros ondean a sua bandeira con enorme orgullo. A pesares que é un país relativamente xoven, síntense italianos.
En cambio en España, que ten practicamente as mesmas fronteiras dende 1492, non sentimos a bandeira, avergoñámonos de ondeala, temos medo que nos chamen franquistas.
Hai moito nacionalismo nas periferias ¿por que? polo centralismo, e polo ninguneo que os distintos gobernos das distintas etapas da historia de España, tiveron coas culturas e coas diversas linguas.
Eu penso que España é un conxunto de todas as rexións. Outra cousa sería se se chamase Castilla, se se chamase Madridia. E tamén penso que o problema, de que as autonomías queren ser denominadas nacións, tería fácil solución se se reformase a Constitución. Que a Constitución diga :"España é unha rexión de nacións". ¿Ou non? ¿Despois as nacións quererían denominarse rexións?
No hay comentarios:
Publicar un comentario